ज्ञानेश्वरी तत्त्वकाव्य परिचय- अध्याय तिसरा- कर्मयोग
ज्ञानेश्वरी तत्त्वकाव्य परिचय- अध्याय तिसरा-कर्मयोग १. ज्ञानेश्वरांच्या दृष्टिकोनातून अर्जुनाची मन:स्थिती ज्ञानेश्वरांच्या मते दुसर्या अध्यायाच्या अखेरीसच अर्जुन मनात आनंदला आहे. स्थितप्रज्ञल़क्षणांमधून श्रीकृष्ण सर्व कर्मांचाच निषेध करत आहेत असे त्याच्या मनाने घेतले आहे.तिसर्या अध्यायाच्या सुरुवातीसच अर्जुनाने आपल्या या शंकेचा उच्चार केला आहे त्याच्या मनात उभी राहिलेली ही उपपत्ती अनेक भ्रमांचे मूळ आहे. सांख्ययोग व कर्मयोगाची लक्षणे श्रीकृष्णांनी दुसर्या अध्यायात विवरून सांगितली खरी, पण अर्जुनाने आपल्या विशिष्ट मनःस्थितीला अनुकूल असाच त्याचा अर्थ लावला.युद्धाबद्दल तीव्र जुगुप्सा तर त्याच्या मनात निर्माण झालीच होती , त्यातच आपला उचित धर्म कोणता याबद्दलच्या तात्त्विक प्रश्नांचे मोहोळ त्याच्या मनात उठले होते. अशा मन;स्थितीत आपली कर्म व ज्ञानाबद्दलची शंका तो श्रीकृष्णांपुढे मांडत आहे. जर तत्त्वत; कर्म अन कर्ता एकच असेल तर तर घोर कर्मे करावीतच कशाला ? इथे अर्जुनाला असे म्हणायचे आहे की एकदा ज्ञान झाले असेल , वस्तुमात्रांचे यथार्थत्व समजून चुकले असेल , तर कर्मांपासून व्यक्तिने निवृत्त